Bu gece nöbetleri biraz değiştiriyoruz. Havanın düzelmesi, Sandrine’in kendini iyi hissetmesi sebebiyle 6~8 nöbetini Sandrine alıyor. Benim de sabah nöbetim 10~12ye kayıyor. Nöbeti aldığımda iskele tarafından bodozlama yaklaşan bir yelkenli görüyorum. Kural gereği dümeni sağ tarafa kırıp önünden geçiyoruz. Bugün ulaşmayı hedeflediğimiz nokta Avrupa’nın güneyi Cebelitarık.
Seyyahın Seyir Defteri
09 Aralık 2012, 13.27
AIS sisteminde görünmeyen koca bir gemi var 7~8 mil iskele tarafında. Dürbünle bakınca anlıyoruz ki bir uçak gemisi bizimle aynı yönde ilerliyor. Radardan gördüğüm kadarıyla güneyimizde oldukça yoğun bir trafik söz konusu. Cebelitarık’a yaklaştıkça trafik artacak sanıyorum. 11 civarı Lauren uyanıyor. Kıç tarafından gelen rüzgarın şiddeti yaklaşık 13~15 knot. Durum böyle olunca geniş ön yelkeni açıyoruz. Motoru kısarak hem daha yumuşak hem de daha hızlı yol alıyoruz.
Gece Cebelitarık’a varmış olacağız. Liman gece girişlerine kapalı olduğu için uygun bir yerde geceleyip sabah limana gireceğiz. Umuyorum ki bana vizem olmadığı için bir sıkıntı yaratmazlar. Ihtiyacımız olan son sıkıntı bu olsa gerek.
09 Aralık 2012 – 23.30
Avrupa’nın güneyi Cebelitarık
Yol boyu garip aksilikler peşimizi bırakmıyor. Önceki gün sorun çıkartan yakıt tankının ardından bugün de jeneratör çalışmayı durduruyor. Neredeyse tüm öğleden sonra sorunun kaynağını bulmaya çalıştık. Murphy yine iş başında. Motora su taşıyan minik parçanın kanatları aşınmış. Böylece günün aksiyonu mutlulukla sonuçlanıyor.
Akşam gün batımı sırasında yunuslar yaklaşıyor tekneye. Bizle birlikte yol alıyorlar. Çok heyecan verici. Fakat daha da garip olay akşam yaşanıyor. Yakamoz parıltıları arasında yunusların su altında parlayarak yüzmelerini izlemek gerçek bir rüya gibiydi. Doğanın psikodelik gösterisi bizleri adeta büyüledi. Yunuslar bizi Cebelitarık girişine kadar yalnız bırakmadı.
Cebelitarık’a yaklaştıkça deniz trafiği de ciddi oranda artıyor. Rotamızı dikkatlice uluslararası transit yolların ortasında kalacak şekilde ayarlıyoruz. Böylece doğu – batı yönünde ilerleyen teknelerin arasında kalmamış oluyoruz. Yine de pür dikkat yola devam ediyoruz.
Uzak mesafeden çok garip bir görüntü sergileyen kocaman kayalık bize Avrupa’nın güneyi Cebelitarık’a vardığımızı müjdeliyor.
Cebelitarık’a gece vakti varmamız beni biraz üzüyor. Uzak mesafeden görünen koca kayalığın fotoğrafını çekemeyecek olmak pek hoş değil.
Doğu’dan esen 15 knot civarı rüzgar sebebiyle tekneyi burnun batı tarafında körfezde demirlemeyi uygun buluyoruz.
Burnun ucundaki feneri geçer geçmez ışıl ışıl körfez karşımıza çıkıyor. Birçok tanker demir atmış bekleme yapıyor. Arada duran kocaman rafineri tankerleri göze çarpıyor. Körfezin ucunda ışıl ışıl bir bölge uzaktan çok eğlenceli, Las Vegas vari bir hava yaratıyor. Yaklaştıkça alınan koku ve yaklaşan kıyı görüntüsü sonucu üzülerek anlaşılıyor ki ışıl ışıl eğlenceli görüntü sunan bölge koca endüstriyel alan. Bölgedeki yaşam alanı ise körfezin doğusunda kalan pek ışıklı görünmeyen, birbiri aynı tip apartmanların hakim olduğu lojman benzeri bölge.
Limana gece girişler kapalı olduğu için kıyıya ve limana yakın bir yerde güvenli bir şekilde demirliyoruz.
