Atlantik Okyanusunda Yüzmek

Seyyahın Seyir Defteri

03 Ocak 2013

Atlantik Okyanusu ortalarına yakın bir yerlerde motoru durduruyor kaptan. “Haydi diyor yüzmeye”
Kıç tarafa emniyet amaçlı halat bağlıyor. Halatın ucunda da bir usturmaça var. Kafam bir anda karışıyor. Adriyatik denizini yelkenle geçerken yüzmüşlüğüm var fakat deniz dümdüz ve hareketsizdi. Eh tabii gençtik o zamanlar, deli yıllar.

Hayatım boyunca yüzdüğüm en büyük ve deli denizin Antalya sahilleri olduğunu düşününce alıyor beni bir korku. Karşımda dev Atlantik Okyanusu duruyor. Dev dalganın ne anlama geldiğini ancak görürseniz anlarsınız. Dalga yükseldiği zaman görüşünüzü kapatıyor. Şaka ya da abartma yapmıyorum böyle karşımda duvar gibi duruyor. Ardını görmek imkansız. Hayatımda parmak ucu okyanusa değmemiş zavallı ben için Atlantik Okyanusu’na girip tekneden iki kulaç uzaklaşma fikri oldukça korkutucu. Ama bir kere yaşanıyor bu tür deneyimler, cesur olmalıyım, hayatımda anlatacağım bir deli anım daha olsun diye diye kendimi gaza getirmeye çalışıyorum. Ne düşündüysem, neler söylediysem yine de fayda etmiyor korkumu yenmeye. Teknenin ardındaki merdivene yapışıyor ellerim ki bu bile korkumu arttırıyor. Akıntı çok güçlü. Tekne bir yukarı bir aşağı hareket ederken koca okyanus beni bir yandan tüm gücüyle itiyor diğer yandan da çekiyor. Çeşme’nin, Seferihisar’ın kıyısındaki dizim kadar dalganın ittiği gibi falan değil. Daha çok belinizden bir kamyona bağlanmışsın gibi. Bildiğin korktum lan işte.

Yüzme sporundaki en büyük başarım yazlık sitenin iskelesinden balıklama atlayıp merdivene kadar yüzmem olmuştur. En sevdiğim sahil hep Çeşme Ilıca plajıdır. Dümdüz, boyu geçmeyen suyu candır Ilıca sahilinin. Adam gibi yüzme bilmiyorum diye gittim dalış derslerine. Nereden bilirdim ki günün birinde Atlantik Okyanusu’nun ortasında yüzmek isteyeceğimi. Hal böyle olunca ben de yapışıyorum teknenin merdivenine ve tüm ısrarlara karşı gelerek bir kulaç bile atmıyorum okyanusta. Ne büyük bir utanç ve ayıp!

Sandrine hiç düşünmeden atlıyor suya. Görseniz sanki evinin havuzuna atlıyor sanırsınız. Öyle de rahat. Emniyet ipini tuta tuta açılıyor bile. Ben çoktan tekneye çıkıp heyecanla sudakileri izliyorum.
Atlantik Okyanusu ile ilk birebir tanışmamız çimmekten öteye geçmiyor. Sonradan düşündüm de olur da tekne hareket halinde iken düşsem ne bok yerim? Bir sonraki yüzme molasında bunun cevabını öğrenmek için kendimi atacağım okyanusun kucağına.