Yıllar önce motosikletimi aldığımda kurduğum yol hayalleri, yaptığım planlar arasında beni en çok heyecanlandıran ve kendisine çeken “Kıyı Kıyı Anadolu” adını verdiğim rota olmuştu. Fotoğraf çekmeyi yeni yeni öğrendiğim dönemlerde motosiklet ile fotoğrafı kombine ederek Anadolu’nun tüm kıyılarını bir seferde aşmayı düşünmüştüm. Tüm yolculuk boyunca kıyıları fotoğraflayarak detaylı bir arşiv oluşturmayı istiyordum. Özellikle hatalı yapılaşma, orman yangınları ve farklı sebeplerle zaman içinde yitirdiğimiz, güzelliğini yok ettiğimiz kıyılar tamamen zarar görmeden önce boydan boya kayıt altına geçsin diye düşünüyordum.
Kıyı Kıyı Anadolu planları yaptığım dönemler gerekli hazırlığı bir türlü planlayamadım. Bir yandan işim sebebiyle sürekli Çin’e gidip gelmem gerekiyordu öte yandan da benzin masrafı gözümü korkutuyordu. Kendimi bildim bileli sürekli kafamda çakan seyahat hayalleri gibi bu fikir de uygulamaya konulamamış, zihnimde yeri sabitlenmiş bir hale büründü.
Kendine Giden Yol Yurt-ta Başlar
Sırbistan’dan yürüyerek seyahat etmeye başladıktan sonra yol boyunca zihnimin bir köşesinde parlayan bu rota aklımı kurcalayıp durdu. Sürekli farklı ülkeleri köy köy, kasaba kasaba keşfederken daha önce hiç görmediğim Karadeniz kıyılarını, Kuzey Ege’yi, Toroslar’ı düşünüp durdum. Kendimi bulmak adına çıktığım yolculuğun Atlantik Okyanusu geçişinde, özellikle yalnız tutulan gece nöbetlerinde, neler yaptığımı, başıma neler geldiğini, yolculuğumun bana kattıklarını, benden aldıklarını düşünüp durdum. Venezuela’ya vardığımızda Sandrine ile yaşadığımız olumsuzluklar, yollarımızı ayırmamız ve yağmur ormanlarında bir akşam sohbet etme fırsatı yakaladığım Şaman’ın söyledikleri rotamı tekrar başladığım yere, evime, yurd-uma çevirdi. Birbirinden farklı ülkeleri keşfetmeye çalışırken aslında kendi ülkeme ne kadar yabancı olduğumu görmeye başladım. Türkiye’nin yarısından fazlasını görmüştüm, gezmiştim fakat bunlar hep klasik tatillerden ibaretti. Turistik rotaların dışında, gerçek hayatların olduğu yerlerde hayatın içinde yer almadığımı farkettim. Balkan ülkelerinde, Karayip adalarında, Venezuela’nın yağmur ormanlarında yerli halkın nasıl yaşadığını bizzat gündelik hayatlarının içinde yer alarak keşfetmiş olsam da bunu yurdumda hiç yapmamıştım.
Peru’yu görmek adına aştığım okyanus, adalar, yağmur ormanları beni bir seçim yapmaya zorladı. Ya Peru’ya devam edecektim ve bir hayalimi daha gerçekleştirecektim ya da kendimi anlamak, kendimi bilmek, kendimi tanımak adına yurda dönüp, yurdu keşfe çıkacaktım. Seçimimi bir hayalimden vazgeçerek yaptım, yurda döndüm.
Kıyı Kıyı Anadolu Rotası
Ön hazırlık olarak çadır, tulum, mat gibi temel malzemeleri ve yardımcı malzemeleri topladım. Şu an rotanın detaylarını çıkarmakla meşgulüm. Hedef Hopa’dan başlayarak 3.000 (yazıyla Üç Bin) kilometreden fazla yolu sadece yürüyerek 1 yılda tamamlamak. Yol boyunca adım adım geçtiğim yolları haritada işaretleyeceğim. Konakladığım yerleri, mola verdiğim yerleri, karşılaştığım dikkate değer durumları harita üzerinde işaretleyerek detaylı bir yürüyüş rotası çıkarmayı hedefliyorum. Tabii ki bu rota da diğer her şey gibi ücretsiz, karşılıksız paylaşılacak.
Yakında Kıyı Kıyı Anadolu rotası için yaptığım hazırlıktan başlayarak detaylı ve sürekli yazılar yazmaya başlayacağım. Tüm gelişmeleri blogum Yolda Kal, Twitter ile #KıyıKıyıAnadolu etiketi ile Facebook sayfamdan izleyebilirsiniz.
Bu yolculuğum ile ilgili bilgi, öneri, istek, şikayet vs… aklınıza ne gelirse benimle paylaşmanızı rica edeceğim. Böylece kişisel bir yolculuk, başarı yerine toplu olarak herkesin katkı sağladığı, bir şeyler kattığı bir yolculuk, başarı yakalayabiliriz.
Güneş bey,sizin blogunuzu Türkiyenin ilham dolu 50 bloğu içinde buldum,gerçekten bayıldım ve emeğinize sağlık,eğerki kıyı kıyı anadolu projeniz başladıysa ve Yalovayı atlamadıysanız sizi Termalde misafir etmekten onur duyarım ve Termal Gemlik körfezi arasındaki parkuruda kullanarak kıyıdan gemliğede ulaşabilirsiniz
Merhaba;
Güzel teklifiniz için çok teşekkür ederim. Maalesef yürüyüşüme ara vermek zorunda kaldım. Ayak bileğimde sağlık sorunları baş gösterdi. En kısa zamanda tekrar kaldığım yerden devam etmeyi çok istiyorum. Umarım Yalova’ya ulaştığımda haberleşiriz.
yalovaya gelirsenız beklerım
Çok güzel bir plan ileride bunu bende uygulayabilirim
güneş abi merhaba, fikir harika. yazı da öyle. yazılarını okurken sanki benim yaşça büyük halimi görüyor gibiyim. harika bir insansın. maddiyatın, mevkinin değil yaşamanın önemli olduğunu anlamışsın. eminim ki seni de başkaları(ailen-akrabaların) manyak olarak görüyordur 🙂 😀 zararı yok abi. takipteyim!
Teşekkür ederim desteğin için. Doğrusu ailem kendime uygun ve istediğim şeyler yaptığım için çok memnun 🙂 Bizimkilere genel müdür olmak istiyorum desem o vakit gülüp geçerler 😛
Benim yerime konuştun resmen ya 😀
Fethiye-Antalya bölümünde Likya Yolunu takip edebilirsiniz. Geçen ay tüm yolu tek seferde yürüdüm ve kesinlikle tavsiye ederim.
Ben de öyle yapmayı planlıyorum. Teşekkür ederim bilgilendirme için.
Samsun – İzmir geçişi kıyıdan biraz uzaklaşmış sanki… 🙂 Tercihin bir yana Çukurova ve olası İstanbul kısmında mutlaka yolumuz kesişir umarım. Yolun açık olsun, acayip merakla takipteyiz.
Kesin bir rota henüz belirlemedim fakat Ege’de tarihi Evliya Çelebi rotasını geçmeyi düşünüyorum. Bu sebeple kıyıdan biraz uzak kalabilirim.
Yine de yol ve hava şartlarına göre rota değişebilir.
İstanbul’a yaklaşmayı da pek istemiyorum 😛 Büyük şehirlerden uzak hayat oh ne rahat 🙂
Görünce kendimin de yıllar önce bunu yapmayı düşündüğü geldi,parça parça gezmek dışında gezemedim kıyıları.Ancak bence İzmit’ten Bursa’ya geçmek yerine Karadeniz kıyısını İğneada’ya kadar takip etmeli,oradan Saros’a inip sonra Egeden devam etmelisiniz,o zaman tüm kıyılarımızı gezmiş olursunuz.Takip edicem sizi,şans sizinle olsun sürprizler de:)
Planlar yapılıyor ve genelde zamanını bekliyor hep. Gün gelir mutlaka gerçekleşir.
Rota öneriniz için teşekkürler. Dikkate alacağım.
2010 yılında evden çıkıp Türkiye’nin çevresinden dolaşmayı hayal ediyordum. Rota bile çıkarmaya başlamıştım. İstanbul’dan başlayıp Güneydoğu Anadolu’ya kadar hazırlamıştım. Sonra evlendim=) Plan rafa kaldırıldı. İstersen kendi rotamın gps kordinatlarını gönderebilirim. İlgilenirsen mail at=)
Benim de hayalimdi ve artık gerçek olma zamanı geldi. Umarım gün gelir siz de fırsat yakalarsınız.
Çok mutlu olurum gps verileri için.
Rota kesinlikle güzel.
Bisikletle olsa dadından yinmez,bu kesin 🙂
Aslında seninle bu rotada yürümek vardı anasını satayım 🙂
Benimle yürümek eziyet çekmek olur, inan bana 😀
Motorla kıyıları ve Türkiyeyi gezmiş biri olarak söyleyeceğim ayağınızı kapının önüne attıktan sonra gerisi geliyor.. dünyaya bir kez geliniyor bu nedenle muhakkak yapın gözünüzde büyütmeyin…
not: bu güzergah içinde bazı yürüyüş rotaları olabilir araştırmak gerek.
Ulaşabildiğim gps dosyalarını ve rota bilgilerini topluyorum ön hazırlık aşamasında. Bunları da birbirine ekleyerek asıl rotamı belirleyeceğim. Bir kaç ay daha çalışmam gerek. Detayları paylaşmaya devam.
Karadeniz kıyılarını Sarp sınır kapısına kadar gezmiş biri olarak, bu kıyıları yaya olarak gezmek fikri beni de heyecanlandırdı. Bunu yapacak kadar zaman ayırabilir miyim bilmiyorum ama, en azından ve de şimdilik bunun hayaliyle yaşayalım bakalım. Keyifli yolculuklar diliyorum. Takipteyiz:)
Macit Şekerci
Gezdiklerim, Gördüklerim, Düşünceler…
Teşekkür ederim 🙂
Malezya’nın yaylası Cameron Highlands’i gezip, daha Karadeniz yaylalarına çıkmamış olan ben de kendimden rahatsızım.
Türkiye coğrafyası cennet aslında; kıymetini, korumasını bilene..
Yolun açık olsun Güneş’cim
Çok teşekkür ederim. En kısa zamanda Karadeniz’i de keşfetmeniz dileğiyle 🙂
1 haftalığına yoldaş kabul edersen takvimimi ayarlayıp ardına takılmayı çok isterim 🙂
Şimdilik planım tüm yolu tek başıma yürümek. Darılmaca yok. Planın bir parçası.
Gerçek de şu ki benimle seyahat etmek hele ki doğada yürümek ızdırap valla 😀
Heyecanla bekliyorum…
bende de heyecan doruklarda 😀
blogunuzu yeni takip etmeye başladım… seyahat etmeyi seven ama uzun yıllardır yılda birkaç haftalık yaz tatilleri dışında pek seyahat edemeyen biriyim.
size iyi yolculuklar diliyorum
teşekkür ederim 🙂